In totaal hebben wij ons huis 16 keer laten zien. Dus uiteindelijk werden we er oude profs in.
In eerste instantie hadden we geen idee wat we aan het doen waren. Ik bedoel natuurlijk: wij:
- Het huis als een gek schoongemaakt (stofzuigen, afstoffen, enz.)
- alle honden- en babyspeelgoed opgehaald
- deed alle lichten aan, zodat alles er helder en uitnodigend uitzag
- van tevoren iets lekkers gebakken (zodat het net zo lekker ruikt als het eruit ziet)
- verwijderde de snijplank en de theedoek van het aanrecht in de keuken, zodat er meer graniet te zien was
- de badmat in de complete badkamer verwijderd (om meer van de stenen vloertegel te laten zien)
- alle kranen en armaturen gepolijst om ze te laten glanzen (watervlekken zijn gemakkelijk genoeg om weg te vegen)
- de inbouwkasten van onze slaapkamer opgeruimd (aangezien we de kasten en het bedframe bij de verkoop van het huis aanboden, wilden we dat ze er netjes uitzagen als mensen rondsnuffelden)
- het afval geleegd en gerecycled
- zorgde ervoor dat alle toiletdeksels naar beneden waren
- heeft de oprit, de veranda en het terras opgeblazen (zodat eikels en dwalende bladeren onze aantrekkelijkheid niet saboteerden)
- ontgrendelde de aparte kelderdeur (zodat mensen gemakkelijker in en uit konden glippen)
Al die dingen waren leuk en aardig, maar de eerste paar keer dat we het probeerden, kregen we er niet echt grip op om ons huis op de meest professionele manier te laten zien. Dat was jammer, want het was vooral belangrijk omdat we probeerden ons huis door de eigenaar te verkopen. Serieus, we waren gek. Staat u mij toe een beeld te schetsen: de deurbel ging en Burger blafte vijf minuten lang terwijl ik de baby vasthield en voor haar zong terwijl ik mensen binnenliet en Burger probeerde te kalmeren. Vervolgens bood John aan om mensen een rondleiding te geven, terwijl er op de achtergrond honden- en babychaos ontstond. Geen wonder dat de eerste twee vertoningen een mislukking waren.
Maar bij poging nummer drie werden we wat slimmer. We leerden dat één enkele eenzame persoon die elke vertoning deed (zonder honden/baby's op de achtergrond) de beste keuze was - misschien konden we zelfs iemand ervan overtuigen dat we in een vorig leven makelaar waren. Dus heb ik de bezichtigingen uitbesteed aan John, omdat hij meer op details en datums is gericht (hij herinnert zich nog de maand dat we nieuwe ramen kregen en toen we voor het laatst een onderhoudsbeurt aan onze HVAC hadden), terwijl Burger, Clara en ik het huis uit doken voor een leuke tijd. lange wandeling door de buurt voordat de deurbel ging. Mag ik gewoon zeggen dat ik dankzij al dat lopen bijna vijf pond ben afgevallen? Nou ja, dat en misschien wat stress bij het kopen van een huis. Zestien vertoningen klinkt misschien niet als veel, maar voor ons voelde het zeker zo! Vooral toen we twee zondagen geleden ons recordhoogtepunt van vier vertoningen op één dag bereikten. Ja, dat is veel lopen.
Maar waar gaan Pooch, Bean en ik heen als het regent? Hier zijn we creatief geworden. John kwam op het idee om onze auto een paar huizen verderop te parkeren. Op die manier konden Clara, Burger en ik rondhangen in de warme, droge Altima terwijl John zijn magie in huis deed (en zelfs naar de radio luisteren en reacties via de iPhone goedkeuren terwijl we bezig waren). Het klinkt een beetje deprimerend, maar het was eigenlijk behoorlijk hilarisch. In feite heb ik deze foto's gemaakt om de goede tijd die iedereen had te documenteren. Ten eerste vonden mijn kinderen het leuk om mijn schoot te delen:
En Clara had wat plezier met een mueslireep die ik in de middenconsole vond (de verpakking maakte een krakend geluid als een rammelaar)…
Ik heb ook geleerd dat sleutels in een mum van tijd speelgoed kunnen vervangen (je weet dat ik graag werk met wat ik heb).
Bovendien verdiende Clara haar universiteitsbrief terwijl ze aan het dutten was. Kijk haar eens op de bestuurdersstoel gaan zitten.
Kortom, we hadden het geluk dat we zoveel belangstelling voor ons huis hadden en we zullen binnenkort alle trucs en tips voor verkoop door de eigenaar delen die we onderweg hebben opgepikt (als het gaat om marketing, het krijgen van verkeer, en al die jazz). Tot die tijd zijn Clara, Burger en ik in de auto te vinden. Weet je, ter wille van de oude tijd.
