Allereerst willen wij iedereen hartelijk bedanken voor het delen in onze babybom-opwinding en voor het wensen van ons met ons kleine project. Jullie zijn de beste! Deze nieuwe ontwikkeling (eigenlijk begon het in augustus, wat voelt als eeuwen geleden) betekent zeker dat we harder dan ooit aan ons huis zullen werken en we beloven elk vuil detail van de huisverbetering met u te delen. En over details gesproken, we onderbreken onze reguliere programmering om een aantal vragen te beantwoorden die jullie woensdag hebben gesteld in deze zoals beloofde Petersik Baby Q&A.
Vraag: Hoe ver ben je? wanneer ben je uitgerekend? Baby Petersik (of de boon zoals hij of zij hier liefkozend wordt genoemd) is bijna 15 weken oud (tweede trimester - wahooo! - als mijn ochtendmisselijkheid dat feit maar zou onderkennen...), dus ik begin aan mijn vierde maand met kind zijn. Onze kleine wordt officieel verwacht op 19 mei (maar we weten gewoon dat hij of zij te laat zal komen - het is een familiezaak).
Vraag: Wanneer kwam je erachter? Ik deed begin september een test en was toen al vijf weken onderweg (duizeligheid en misselijkheid hadden me behoorlijk zeker gemaakt, en die dubbele lijn verscheen al voordat ik zelfs maar kon zeggen: hoe lees je dit ding?). Ironisch genoeg was de middag waarop we deze vraag- en antwoordvideo voor de blogverjaardag maakten eigenlijk de dag waarop we erachter kwamen, dus als we de vraag beantwoorden: Wanneer krijg je kinderen omdat ze hardop huilen? vraag (ga naar 3:48 in de onderstaande video) je kunt ons zien kronkelen en zoeken naar dubbelzinnige uitspraken die geen regelrechte leugens waren. Vergeef ons, maar we waren nog niet helemaal klaar om het aan het universum bekend te maken, slechts enkele uren nadat we het zelf hadden ontdekt.
Het is zo grappig om dit nog eens te zien, wetende dat het op zo’n grote dag is gefilmd. En toen we in dit blogverjaardagsbericht hintten over het uitbreiden van ons gezin voor het derde jaar van bloggen, was ik eigenlijk al zwanger, dus daarom leken we er redelijk zeker van te zijn dat dit voor ons het komende jaar in de kaarten zou kunnen zitten (aangezien de kaarten al zijn uitgedeeld bij wijze van spreken).
Q: Hoe heb je het aan John verteld? Het was zaterdagochtend 5.00 uur toen ik mijn positieve resultaat kreeg, dus sloop ik duizelig de keuken in en maakte een kaart voor John van Burger (zelfgemaakte kaarten van Burger zijn echt ons ding, ze zijn altijd verkeerd gespeld en we ruilen ze in voor grote evenementen zoals Vaderdag, Moederdag, verjaardagen en jubilea). Op de voorkant van de kaart stond: Harfy Fafers Day (vertaling: Fijne Vaderdag)…
… en de binnenkant zei dat ik bons voor je wilde geven, maar mama heeft iets anders… (Burger kan botten nooit correct spellen).
TL-armatuur verwijderen
Gewapend met mijn kleine doe-het-zelf-kaart en positieve test ging ik terug naar bed en probeerde John nog een paar uur te laten slapen. Ongeveer tien seconden later besefte ik dat dit onmogelijk was, dus maakte ik Burger opzettelijk wakker zodat hij John wakker zou maken. Zijn vrolijke kleine wiebel- en staartkwispelen hielpen, dus ik stopte de kaart snel in Burgers halsband (zo levert hij ze af) en John las slaperig de voorkant en draaide zich vervolgens naar de binnenkant terwijl ik mijn positieve test tevoorschijn haalde en straalde. Ernstig?! was zijn antwoord en we zeiden vrijwel geen woorden en knuffelden en piepten, of een tijdje daarna. Het grappigste is dat John ongeveer twee minuten later opsprong en zich haastig aankleedde en zei dat we naar de boerenmarkt moesten om veel biologisch fruit en groenten te halen, zodat hij gezonde dingen voor mij en de baby kon koken. Ja, ik smolt behoorlijk. Hij is voorbestemd om de beste vader ter wereld te worden.
Vraag: Hoe lang heb je het geheim voor je familie verborgen gehouden? Het was afmattend, maar we wachtten tot ik ruim drie maanden oud was (14 weken) om het aan onze ouders en de rest van de familie te vertellen. Eén omdat het leuk was om ons geheimpje te hebben en twee omdat we het al onze ouders persoonlijk wilden vertellen (en we zouden pas afgelopen weekend naar New York gaan om mijn vader en moeder te zien).
nachtkastjes doe-het-zelf
Vraag: En hoe heb je het hen verteld? Zondag was John's verjaardag, dus al onze ouders zouden in New York bij mijn moeder thuis zijn om hem te verrassen met een verjaardagsontbijt. Hij mocht niet weten dat zijn moeder, vader, zus, zwager en neefje zouden komen opdagen (maar hij had een vaag idee omdat ik hem ervan moest overtuigen dat dit de perfecte ochtend zou zijn voor de onthulling). Die ochtend kwamen ze allemaal zoals gepland opdagen, samen met mijn broer, Almost-Dr-Dan, en zijn verloofde (zelfs voor mij een verrassing). John deed alsof hij geschokt was, we aten een groot Italiaans ontbijt (inclusief chocoladeverjaardagstaart) en gingen toen over tot het openen van cadeautjes. Het laatste geschenk was er een van mij die we allebei in de bos hadden geplant. Toen hij daar aankwam, keek hij de kamer vol nietsvermoedende familieleden rond en zei: 'Het was zo geweldig dat jullie me verrasten... maar Sherry en ik hebben eigenlijk een kleine verrassing voor jullie in ruil en haalden een klein rompertje tevoorschijn met het opschrift ' vers gebakken:
En daar was het. Onmiddellijke herkenning. Schreeuwen. Ongeloof. Springen. Klappen. Buikwrijven (nadat ik het gigantische jasje had uitgetrokken dat ik had gedragen om mijn duidelijke babybuik te verbergen). Na maanden wachten (en me verkleden als een klodder om mijn geheim te verbergen) was het eindelijk uit. Euforisch begint het niet eens te beschrijven.
Vraag: Dat weten we Katie Bower vertelde je dat ze in verwachting was voordat ze het haar man zelfs maar vertelde, dus hoe en wanneer heb je het haar verteld? Waren jullie samen zwanger in Nashville? Nee, ik moest nog worden voorbereid toen we duizelig werden ontmoetten elkaar in Nashville maar het was zo spannend om met Katie om te gaan toen ze nog zo jong was. Ik belde haar en morste de bonen een paar dagen nadat ik het John had verteld, wat erg leuk was, want het geheim houden van onze vrienden en familie gedurende een heel trimester was hard werken (dus het was geweldig om een vertrouwelinge te hebben)! En ja, Katie gilde net zo hard voor mijn grote onthulling als ik voor die van haar. Ik hou van dat meisje.
Vraag: Wil je het geslacht ontdekken (en het ons vertellen)? Verlang jij vooral naar een jongen of een meisje? We hebben na lang nadenken besloten dat we gewoon te opgewonden zijn om er niet achter te komen, maar we zullen waarschijnlijk de dokter het voor ons laten opschrijven en op een kleine etentje gaan en dan plechtig de envelop openen. En natuurlijk delen we het nieuws vrij snel daarna op de blog. Wat de voorkeur voor een jongen/meisje betreft, hopen we gewoon op een gezond jongetje of meisje (hoewel we hebben gezegd dat het grappig zou zijn als het een chihuahua bleek te zijn).
Vraag: Heeft het ontdekken je aan het huilen gemaakt? Heeft Johannes? Oeh dat is een goede. We kregen allebei een paar keer mistige ogen (toen ik het John vertelde, het nieuws met onze ouders deelde, enz.), Maar de enige keer dat de tranen onze oogbollen verlieten en over onze wangen druppelden, was bij de eerste echo. Zodra we onze kleine boon zagen en de hartslag hoorden, waren we allebei onder de indruk. En woedend op onze wangen slaand. Groot moment. Zoveel om dankbaar voor te zijn.
Vraag: Gaat u bloglezers ondervragen over naamideeën? Wat vindt u van namen in het algemeen – onconventioneel? conventioneel? We hebben de neiging om van namen met een persoonlijke betekenis te houden – of ze nu een familielid eren of naar iets speciaals voor ons verwijzen. Sorry mensen, maar de bijnaam van onze boon zal hier niet ter discussie staan. Hoewel we van plan zijn tegen mei een aantal topkeuzes te hebben, willen we de kleine jongen of dame graag ontmoeten voordat we een definitieve keuze maken, om er zeker van te zijn dat we een naam kiezen die past. Natuurlijk delen we uiteraard de volledige naam van onze kleine nadat we hem of haar op de wereld hebben gezet (samen met de verplichte Burger-sniffs-baby-foto).
Vraag: Ben je te zien? Laat je ons babybuikfoto's en echo's zien? Ik kwam ongeveer twee weken geleden langs, dus ik laat het zien alsof je het niet zou geloven (ja, vreemden feliciteren me in de supermarkt - en ik eet het op!). Het is vroeg, dat weet ik, maar ik ben altijd een klein meisje geweest (1,80 meter lang, zo'n 115 pond), dus het is behoorlijk moeilijk voor mij om een baarmoeder ter grootte van een grapefruit te verbergen - en mijn moeder van 1,80 meter zei dat het in de familie zit sinds ze liet het vrijwel meteen ook zien (ze had ook een bevalling van twee uur bij mij en een bevalling van een uur bij mijn broer, dus ik hoop dat dat ook in de familie zit). En het vroege begin van de bult zou een verklaring kunnen zijn voor het vermijden van foto's van het hele lichaam de afgelopen weken (buikverduisterende foto's zoals deze werden daar een tijdje de norm):
En hoewel ik er zeker van ben dat mijn buikje vol baby onderweg een aantal videotutorials en huisgerelateerde berichten zal halen, gaan we je behoeden voor onnodige foto's van mijn buik. Er zullen hier de komende maanden ongetwijfeld zoveel projecten plaatsvinden dat we de focus graag willen houden waar deze altijd is geweest: decoreren en woningverbetering. En we moeten een paar dingen van internet houden, toch? Waarom niet beginnen met afbeeldingen van mijn baarmoeder?
Vraag: Betekent dit dat jullie gaan verhuizen? Zo niet, welke kamer wordt de kinderkamer? Beweegt zeker niet. We houden te veel van ons huis om het nu op te geven. En omdat we zeker weten dat er maar één op komst is, wordt de derde slaapkamer definitief de kinderkamer. Sterker nog, we hebben al verfstalen zonder VOC op de muren en zijn begonnen met brainstormen over ideeën voor de grote make-over (maar we moeten de kelder en een volledige badkamerrenovatie nog afmaken... ja, we gaan het druk krijgen!).
coördineren van verlichtingsarmaturen
Oh en voor de uiterst oplettende mensen die merkten dat we de witte tafel, die vroeger onze briefpapier- en cadeaupapiertafel was, uit de derde slaapkamer hebben verplaatst...
… tot in de kelder, nu weet je waarom! Omdat we wisten dat we er in de toekomstige kinderkamer geen ruimte voor zouden hebben, wilden we het verwerken in onze lopende keldermake-over. Je moet werken met wat je hebt!
Vraag: Wat gaat u doen aan de kinderopvang? Een oppas inhuren? Zal John een thuisblijvende vader zijn? We hebben nog zes maanden om de zaken glad te strijken, maar John is van plan een genereus vaderschapsverlof op te nemen als onze pasgeboren baby arriveert. We hebben ook enorm geluk dat vrienden en familie al een handje helpen (en meer dan een paar ovenschotels). Oh, en we zijn van plan om vooraf een heleboel berichten te schrijven, dus we hebben een voorraad aan inhoud klaarstaan, wat ons wat aanpassingstijd zou moeten opleveren zonder jullie te beroven van de frequente projecten en eye-candy die jullie gewend zijn . Er is een dorp voor nodig, maar we komen er wel uit. We leren graag gaandeweg (en wie heeft er eigenlijk slaap nodig?)…
Vraag: Maar serieus, als je een nieuwe ouder bent, duren projecten die vroeger een uur duurden een week. We weten dat het een uitdaging zal zijn. Wij doen. We hebben dit jaar al drie pasgeborenen in de familie verwelkomd. We zijn weggeslopen voor vakanties van een week terwijl geen enkele lezer wijzer is dankzij het opslaan van berichten en het goedkeuren van reacties onderweg, maar we weten dat het thuisbrengen van een baby een heel nieuw spel zal zijn. Laten we zeggen dat we voorzichtig optimistisch zijn, om nog maar te zwijgen van de professionals die de klok rond werken, dingen erin persen en dingen voor elkaar krijgen.
tips voor powerwashen
Kortom: we werken als een team en schakelen met elkaar af (ik verzorg terwijl John hamert, hij leest verhaaltjes voor het slapengaan terwijl ik iets inlijst) en natuurlijk zorgen we ervoor dat er voldoende tijd is voor het hele gezin. daar ook. En we zullen sterk afhankelijk zijn van vrienden, familieleden, passie, cafeïne, elkaar en al het andere dat ons op de been houdt. Bovendien helpt het om andere fulltime bloggers met baby's te zien die ervoor zorgen dat het werkt (zoals Heather bij Doce en Abby bij Stijl mij mooi ). En de verbazingwekkende ondernemingen van deze moeder van vier (!) inspireren mij eindeloos. We hebben twee jaar, talloze uren, weekenden en vakanties gestoken in het opvoeden van deze blogbaby van ons, dus we zijn toegewijd aan het verzorgen van baby P.
Vraag: Is Burger enthousiast om een grote broer te worden? Hij is! Het vooruitzicht van met jam bedekte vingers en extra kruimels op de vloer doet zijn staartje kwispelen. We denken dat hij een geweldige kleine helper zal zijn (zolang hij niet probeert zijn kleine broertje of zusje een tongbad te geven), aangezien hij dol is op al zijn kleine nichtjes en neefjes.
Vraag: Waar heb je dat schattige shirt voor Burger vandaan? Wij hebben het uit de T-shirt Deli . Het is zo ongeveer het coolste concept ooit. Je kunt het lettertype, de kleur en de stijl van het T-shirt personaliseren en kiezen, waarna het in papier wordt verpakt als een sub-sandwich met verse stickers erop en een echte zak chips in de doos. En we denken dat het Burger op de juiste plaatsen omhelst.
Hoe maak je je eigen compostbak?
Vraag: Sherry, heb je vreemde trekjes? Gebakken aardappelen. Altijd. Het is gek, maar ik denk dat mijn lichaam vitamine C, B6 of kalium nodig heeft. Of ik hou gewoon van de smaak van warme, smeltende koolhydraten. Het is tenminste niets raars. Nog…
Vraag: Hoe voelde je je? Heeft uw eerste trimester u op de proef gesteld? Afgezien van de ochtendmisselijkheid die slechts van 8 tot 10 uur duurt, voelde ik me een miljoen dollar! Ik wachtte op extra vermoeidheid of barstende hoofdpijn, maar ik zit in mijn tweede trimester, dus het lijkt erop dat ik die kogels heb ontweken. Tenminste voor nu. En dat is maar goed ook, want we zijn er ontzettend druk mee geweest het kelderproject (maak je geen zorgen, John heeft al het dryloking- en vloerschilderwerk gedaan, zodat ik niet in de buurt van die grove dampen hoefde te komen - en zelfs hij droeg zijn masker). Wat het hele ochtendmisselijkheidsgedoe betreft, na ongeveer negentig dagen elke ochtend mijn koekjes weg te gooien en daarna een volkomen normale dag te hebben, is het bijna een hobby van mij geworden. Ik noem het liefkozend liefdesverdriet in plaats van ochtendmisselijkheid, omdat het me eraan herinnert dat mijn kleine boon daar zijn of haar ding doet, waardoor ik altijd moet lachen, zelfs boven de kom. En het goede nieuws is dat mijn dokter denkt dat het nu elke dag kan eindigen (is er iets magisch aan week 16?). Leuk.
Vraag: Wilt u uw baby groener maken en katoenen luiers gebruiken? We gaan zeker het ecologische doen waar we kunnen (gebruik geen VOC-verven, organische materialen en hergebruikte items, enz.). We zijn ook van plan om katoenen luiers te gebruiken, omdat deze een lange weg hebben afgelegd ten opzichte van grote vierkanten stof met veiligheidsspelden in de hoeken. We hebben er veel goede dingen over gehoord Bom genie (ze zijn zelfs verkrijgbaar in one-size-fits-all snap-varianten), dus we duimen dat we het kunnen hacken. We hebben uit de eerste hand van familieleden gezien hoe snel wegwerpluiers zich kunnen opstapelen (terwijl ze de portemonnee leegmaken) en we lezen zelfs dat mensen gemiddeld meer dan €2000 besparen door herbruikbare luiers te kiezen - wat meer geld betekent voor verbeteringen aan het huis en de upgrade van de kinderkamer!
Q : Gaat deze blog veranderen in een babycentrum met symptoomoverzichten en voortdurend babygebabbel? Nee. Decoreren en het verbeteren van je huis zijn altijd onze passie geweest, en hoewel er een broodje in de oven ligt dat niets verandert aan onze onverzadigbare honger naar geweldige voor en nas, diefstallen en deals, goedkope doe-het-zelf-projecten, stapsgewijze tutorials en alle andere dingen die we heb de afgelopen 2+ jaar met veel plezier gewerkt. Je kunt ze zelfs een verlangen noemen. Ons huis en ons leven zijn inherent veranderd door deze kleine ontwikkeling, maar hoewel er enkele berichten zullen zijn gewijd aan een make-over van de kinderkamer en andere huisgerelateerde veranderingen (zoals het herstructureren van een kast om ruimte te maken voor nieuwe spullen, het babyproof maken van Casa Petersik en het inkorten van op rommel) zal de nadruk nog steeds liggen op decoreren, een storm opknappen en ruimtes goedkoop hard laten werken. We denken eigenlijk graag dat we meer huisgerelateerde tips en trucs zullen leren naarmate ons gezin groter wordt, omdat we verschillende ontwerpuitdagingen tegenkomen en nog meer moeten sorteren en opslaan in ons kleine huis.
Vraag: Ik hoop dat dit betekent dat je al die witte keramische dieren van je gaat ophangen! Oké, dus dat is technisch gezien geen vraag, maar het is een goede herinnering dat ons huis zeker nog niet babyproof is. We weten dat er zeker een leercurve zal zijn als het gaat om het veilig maken van ons huis voor kleine handjes (keramische dieren op een hoge plank misschien? of in een niet-kinderkamer zoals de logeerkamer?), maar we willen graag ga de uitdaging aan om een stijlvol en toch kindvriendelijk huis te behouden... terwijl je er onderweg natuurlijk over blogt.
Vraag: Welke andere projecten voor het verbeteren van uw huis wilt u, naast de kinderkamer, tegen mei voltooien? Goede vraag. We hebben nog een hele reeks kelderprojecten die we moeten uitvoeren (de ramen verduisteren, een scherm bouwen, kunst ophangen, enz.) en dan hebben we een volledige badkamerklus op de agenda staan die we over een paar weken willen beginnen. Jawel! Het wordt hier een beetje gek, maar we houden je zeker op de hoogte van elke stap. Oh, en hadden we al gezegd dat we bij de opruiming al een aantal fantastische mokkakleurige marmeren tegels voor de badkamervloer hebben gevonden voor $ 2,50 per vierkante meter? Blijf op de hoogte voor meer details…
Dus daar heb je het. Beschouw jezelf op de hoogte van de Petersik-zwangerschap. En als je zin hebt in kleine updates en periodiek babynieuws, doe dat dan zeker Volg ons op Twitter of fan ons op Facebook . Het is bekend dat we daar veel meer afdwalen in willekeurige en persoonlijke weetjes. En nog een grote dank voor alle goede wensen en aanmoedigingen. Het voelt zo goed dat je deelt in onze opwinding.
