Ik had nooit gedacht dat ik een muur in ons huis zou schilderen zwart, laat staan dat ik het om 5 uur 's ochtends doe. Maar dat is wat ik twee weken geleden deed. Sta mij toe het uit te leggen.
Toen onze ansichtkaartenmuur vorige week op zijn plaats kwam, betekende dat onze geliefde muurbloempjes boven het bureau moest verplaatst worden…
… nou ja, sommige bleven op hun plaats toen we besloten dat we er graag een paar op de planken van leunden onze ansichtkaartenmuur – maar de rest had een nieuw huis nodig.
Nou ja, ze kwamen niet ver. We besloten ze slechts één muur te verplaatsen naar de kleine ruimte onder het enige grote raam van het kantoor/logeerkamer/speelkamer.
Waarom? Dat kan waarschijnlijk het beste worden verklaard door eerst het hoe te beantwoorden. In plaats van te vertrouwen op de speciale spijkers die bij onze magnetische muurbloemset zijn geleverd - die het arrangement stevig op één plek bevestigen dankzij de bloemen met magneetrug die aan de gemagnetiseerde spijkerkoppen blijven plakken - hebben we besloten iets nieuws te proberen: magneetverf (let op: sommige van de nieuwe muurbloemetjes-sets klikken in plaats van te worden gemagnetiseerd). We dachten dat magneetverf precies iets voor dit project zou zijn, omdat we het al jaren graag wilden proberen en gewoon op het juiste project wachtten. We vroegen ons vaak af of de geruchten waar waren: werkte het echt? We stonden op het punt het te ontdekken.
Kijk, door een groot magnetisch canvas te maken, konden we een plek ontwerpen waar de muurbloempjes konden worden tentoongesteld, maar in plaats van ons te beperken tot de vaste plekken waar we de magnetische pinnen in de muur plaatsten, dit keer de muurbloempjes (samen met eventuele andere magneten) kunnen gemakkelijk worden verplaatst naar een oneindig aantal leuke formaties, waardoor een leuk speelelement wordt toegevoegd aan ons kantoor/logeerkamer/speelkamer, vooral als Clara mobiel genoeg wordt om ze te verplaatsen. En ze zijn zeker op kindvriendelijke hoogte!
Gelukkig waren de geruchten over magnetische verf waar. Nou ja, meestal – het is eigenlijk een magnetische primer. We vonden deze $ 21 liter Rust-oleum Magnetic Latex Primer bij Home Depot (naast zaken als schoolbordverf, droog uitwisbare verf en glow-in-the-dark verf). Update: hier is een affiliate-link ernaar op Amazon als je het niet in de winkels kunt vinden.
Oh en voordat we naar huis gingen, merkten we dat de instructies feitelijk suggereerden dat je het door de verfafdeling van de winkel moest laten schudden om te voorkomen dat de ijzerdeeltjes op de bodem terechtkwamen – dus vergeet niet om de jouwe als een gek te schudden! De instructies suggereerden ook twee of drie dunne lagen om de beste resultaten te bereiken, in tegenstelling tot één of twee dikke en glibberige lagen. Goed om te weten.
Nou… we hebben er zeven gedaan.
En we hebben ervoor gezorgd dat ze allemaal extreem dun waren, zodat er geen bobbel of afbakening te zien was waar de magnetische verf begon of eindigde. Misschien waren vier extra applicaties overdreven, maar we waren vastbesloten om dit spul te laten werken. Bovendien besefte ik pas na laag nummer twee of drie dat ik tussen elke applicatie krachtig moest roeren. Oeps. Maar omdat de jassen heel snel droogden, kostte het me slechts een avond, een ochtend en één willekeurige schildersessie om 5 uur 's ochtends om ze alle zeven aan te brengen (Clara had ons wakker gemaakt voor een verrassingsvoeding - ze slaapt meestal van ongeveer 22.00 uur tot 09.00 uur! - dus ik dacht dat ik productief zou zijn terwijl Sherry haar slaperig verzorgde). En uiteindelijk… tromgeroffel alstublieft… het werkte. Woehoe!
Nou ja, het werkte grotendeels. Na elke laag testte ik muurbloempjes van verschillende grootte om te zien of ze zouden blijven staan. De kleinste maten bleven vrijwel onmiddellijk hangen, maar ondanks mijn volharding slaagde ik er nooit in de grotere op één plek te laten blijven (ze gleden gewoon langs de muur naar beneden, raakten de plint en vielen eraf). We zouden dus zeggen dat magnetische primer werkt, maar niet met iets vreselijk zwaars. Nu weet je waarom sommige in de ansichtkaartenplanken belandden. Ach ja, gelukkig ongeluk.
Maar in de categorie goed nieuws waren er, ondanks het feit dat we zojuist een enorme zwarte vlek op onze muur hadden geschilderd, amper twee lagen nodig om deze volledig te bedekken met de originele muurkleur (Glidden’s Sand White). Opluchting. Hartaanval afgewend. En het leek niets van de magnetische aantrekkingskracht te verliezen als het bedekt werd met andere niet-magnetische verf. Het is ook 100% niet-giftig en kindveilig als het droog is (het is uiteraard niet veilig voor een kind om het in vloeibare vorm te drinken). Voor de zekerheid hebben we Clara gedurende de volledige droogperiode (en ongeveer drie dagen daarna, aangezien we toevallig toch een weekend de stad uit waren) buiten de kamer gehouden met de ramen open en een ventilator aan.
Hoewel het ons niet lukte om alle muurbloempjes te laten plakken, zijn we eigenlijk heel blij met hoe het geworden is. En we kunnen niet wachten om nog meer leuke magneten te vinden die we daar kunnen ophangen, zodat Clara ermee kan spelen als ze wat ouder is. Daarover gesproken: weet iemand waar we een geheel witte set van die alfabetmagneten kunnen vinden? We hebben een tijdje zonder succes rondgegoogled en we denken dat ze een leuke en leerzame toevoeging zouden zijn aan de kleine stukjes speelkamer die we in deze kleine ruimte proberen te persen voor ons favoriete kleine meisje.
Heeft iemand anders magnetische primer geprobeerd? Of een van die andere gekke krijtbord-/droog uitwisbare/glow-in-the-dark-verven? We willen graag weten wat jullie vonden van het gebruik van deze nieuwerwetse producten. Werkten ze? Waren ze rommelig of moeilijk toe te passen? Mors de bonen.
Psst- Wil je de hele make-over van kantoor/logeerkamer/speelkamer volgen? Klik hier voor het introductiebericht, hier om te lezen over de jacht op grote slaapbanken, hier voor het doe-het-zelf bureau play-by-play, hier voor het zelfgemaakte verlichtingsproject, hier voor onze gehackte Ikea-boekenkast, hier voor de bestandsopslag die we hebben gebouwd, hier voor hoe we wat speelgoedopslag erin hebben gestopt, hier voor de manier waarop we een aantal doe-het-zelf-kunst hebben uitgekozen waar we het over eens konden worden , hier voor hoe we onze draden in de war brachten, en hier voor het stap voor stap creëren van onze ansichtkaartkunstmuur.
